زدن به قابلمه و ... در عروسی و جشن - معنای لهو
- نوشته شده توسط جمعی از طلاب
- دسته: آخرین پرسش و پاسخ
- بازدید: 6969
سؤال:
1) کوبیدن بر قابلمه چگونه باشد حرام است؟
2) مناسب مجالس لهو باشد یعنی چه؟
نام مرجع تقلید:
همه مراجع
پاسخ:
با عرض سلام و ادب؛
امام راحل، مقام معظم رهبری، آیات عظام: اراکی، گلپایگانی:
جایز نیست برای مردان در مجالس عروسی مردانه یا مثل آن نواختن موسیقی مطرب (مناسب مجالس لهو ولعب) هرچند نواختن با وسایلی غیر آلات موسیقی مثل قابلمه، سطل و... باشد. [1]
امام راحل، آیات عظام: اراکی، بهجت، تبریزی، فاضل لنکرانی، مکارم شیرازی:
موسیقی زدن اگر به واسطه وسایلی غیر از آلات لهو و لعب باشد، مانند تشت و قابلمه و سطل و... اشکالی ندارد مشروط به آنکه به نحو مطرب نباشد و نامحرم صدای آنان را نشنود. [2]
مقام معظم رهبری:
موسیقی زدن برای زنان در مجالس عروسی زنانه با وسایل غیر آلات لهو و لعب مثل طشت، قابلمه، سطل ، ... موکول است به کیفیت استعمالش؛ پس اگر به نحو متعارف در مجالس عروسی قومی و ملی باشد و لهو هم نباشد و مفسده ای هم بر آن مترتب نشود، اشکال ندارد. [3]
آیت الله اراکی:
زدن به تشت اگر از روی شدت فرح باشد، و بدون غرض عقلایی، بعید نیست حرمت آن[4] . [5]
آیت الله گلپایگانی:
به طور کلی موسیقی زدن برای زنان در مجالس عروسی زنانه با آلات لهو ولعب حرام است و با غیر آن مثل طشت و قابلمه، بنابر احتیاط واجب جایز نیست. [6]
آیت الله خویی:
نواختن و زدن به آلات لهو جایز نیست مثل دایره و تیمپو. همچنین زدن به آلات غیر لهو مثل سینی یا قابلمه به نحو آنچه در مجالس لهو زده میشود جایز نیست. [7]
آیت الله تبریزی:
زدن به آلات لهو مثل دایره و تیمپو جایز نیست و اما زدن به غیر آلات لهو مثل سینی یا قابلمه داخل در مطلق لهو است نه لهو حرام. [8]
آیت الله سیستانی:
اگر كیفیت زدن به این وسایل به نحو معمولی باشد، فی حدّ نفسه جایز است ولی اگر كیفیت زدن به نحو خاصی (ریتم دار) كه مناسب مجالس غنا و موسیقی حرام است باشد، اشكال دارد و احتیاط واجب، در ترك آن است. [9]
جواب 2)
مقام معظم رهبری:
هر نوع خوانندگى و نوازندگى كه انسان را از خداوند متعال و معنويات و فضائل اخلاقى دور نموده و به سمت بىبندوبارى، بيهودگى و گناه و شهوترانى سوق دهد لهوى مضل عن سبيل الله بوده و حرام مىباشد. [10]
آیت الله سیستانی:
منظور از مجلس لهو، مجلسی است که برای هوسرانی و خوشگذرانی تشکیل شده است هرچند خوشگذرانی آن با ارتکاب امور حرام مثل شرب خمر، اختلاط نامشروع زن و مرد، همراه نباشد. بنابراین نواختن و گوش دادن به موسیقی مناسب با این نوع مجالس، حرام است هر چند در مجلس عادی نواخته شده یا به صورت فردی گوش داده شود. [11]
آیت الله مکارم شیرازی:
منظور مجالسي است كه براي عياشي و هوسراني و بيبندوباري تشكيل شده است و به تعبير ديگر به مجالسي گفته ميشود كه در نظر عرف متشرّعه و متديّن مجلس گناه محسوب شود. موسيقيهاي منـاسب آن حـرام است هـر چند در مجلس عادي نواخته شود يا به صورت فردي باشد. [12]
آیت الله بهجت:
مجالس لهو و لعب، مجالسی است که مناسبت با مجالس اهل فسق و گناه دارد.
لذا مقصود از مجالس لهو و لعب آن نیست که در آن شراب ، رقص و ... باشد بلکه منظور مجالس شأني است یعنی آهنگ موسیقی به گونه ای باشد که در مجالس گناه می گذارند. [13]
آيت الله تبریزی:
لهو به معنای خوشگذرانی و هر کاری است که انسان را از یاد خداوند متعال غافل نماید و مطلق لهو حرمت ندارد بلکه موسیقی لهوی و گوش دادن به آن حرام است و لعب به معنای بازی و سرگرمی است. [14]
برای اطلاع از فتاوای مراجع معظم تقلید پیرامون "معنا و تعریف و حکم شرعی غناء" اینجا را کلیک نمایید
2 روایت در باب لهو:
در روایتی نقل شده که أمير المؤمنين (علیه السلام) فرمودند:
لهو (سرگرمي غفلت زا ) باعث سستي إراده آدمي میشود. [15]
و در روایت دیگری نقل شده که امام جعفر صادق (علیه السلام) فرمودند:
مجلس غناء و خوانندگي لهو و باطل ، مجلسي است كه خدا به أهل آن نمي نگرد. [16]
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
[1] علاقات المرأة مع الرجل، م 273 –احکام روابط زن و مرد، م 252 – نشریه مذهبی پیام دین با عنوان مجالس عروسی، ص 9
[2] احکام روابط زن و مرد، ص 232، م 307
[3] علاقات المرأة مع الرجل، م 315 و 317 – نشریه مذهبی پیام دین با عنوان مجالس عروسی، ص 11
[4] یعنی بنابر فتوا حرام است
[5] مجموعه استفتائات، ص 259 – نشریه مذهبی پیام دین با عنوان مجالس عروسی، ص 10
[6] حکام روابط زن و مرد، م 287 – نشریه مذهبی پیام دین با عنوان مجالس عروسی، ص 10
[7] استفتائات خصوصی، ص 111
[8] صراط النجاة، ج2، س 923
[9] استفتائات فارسی آیت الله سیستانی، ج 1، ص 142، س 197 – استفتاء کتبی از مراجع معظم تقلید – استفتاء خصوصی توسط حاج مهدی آقای مروارید
[10] منتخب المسائل، م 456
[11] توضیح المسائل جامع، ج 1، ص 629، م 2229
[12] استفتائات جديد، ج 2، س 704
[13] استفتائات آيت الله بهجت، ج 4، س 6311 و 6312
[14] استفتائات جدید، ج2، س952
[15] غررالحكم حدیث 2165
[16] كافي ج 6 ص 444