حکم خوابیدن در شب ماه مبارک رمضان با حال جنابت - حکم خواب اول و دوم و سوم [روزه]

 با سلام و خسته نباشید و تشکر از سایت عالیتون

آیا فرد جنب درماه رمضان که با اطمینان به بیدار شدن به خواب سوم رفته واتفاقا بیدار نشده روزه آن روزش صحیح است یا خیر؟

 

نام مرجع تقلید:

آیت الله العظمی سیستانی (حفظه الله تعالی)

 

پاسخ:

با عرض سلام و ادب؛

اگر جنب در شب ماه رمضان بخوابد و بیدار شود و یقین یا اطمینان داشته باشد یا احتمال معقول دهد كه اگر دوباره بخوابد، قبل از اذان صبح بیدار می‌شود و تصمیم هم داشته باشد كه بعد از بیدار شدن غسل كند، چنانچه دوباره بخوابد و تا اذان بیدار نشود، باید آن روز را روزه بگیرد و بنابر احتیاط واجب، آن را به نیّت قربت مطلقه انجام دهد. سپس باید روزه آن روز را (به معنایی که در جای خود ذکر شده) [1]، قضاء كند و همین حکم برای کسی که از خواب دوّم بیدار شده و با شرایطی که ذکر شد، برای مرتبه سوّم بخوابد، نیز جاری است. البتّه در این صورت (خواب سوّم) به طور کلّی و در صورت اوّل (خواب دوّم) اگر احتمال بیدار شدن می‌داده امّا اطمینان به آن نداشته است، احتیاط مستحب است که کفّاره هم بدهد.

لازم به ذکر است؛ خوابی كه در آن احتلام صورت گرفته است، خواب اول حساب می‌شود؛ بنابراین اگر پس از بیدار شدن از خواب احتلام، دوباره بخوابد و تا اذان صبح بیدار نشود، چنان‌که در مسأله قبل ذکر شد، باید (به معنایی که در پاورقی شماره 1 بیان شد)، روزه آن روز را قضاء كند.

شایان ذکر است؛ کسی که در شب ماه رمضان جنب است، در هیچ‌ یک از دو صورت‌ زیر بنابر احتیاط واجب نباید غسل نکرده بخوابد:

الف. می‌داند که اگر بخوابد تا صبح بیدار نمی‌شود

ب. یقین یا اطمینان نداردکه اگر بخوابد قبل از اذان صبح بیدار می‌شود.

در این حکم فرقی بین مرتبه اوّل خوابیدن و دفعات بعد نیست. [2]

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

[1] اگر فردِ جنب عمداً در ماه رمضان تا اذان صبح غسل نكند یا اگر وظیفه‏اش تیمّم است تیمّم ننماید، باید روزه آن روز را تمام كند و بنابر احتیاط واجب، آن را به نیّت قربت مطلقه (یعنی خصوص روزه واجب را نیّت نکند؛ بلکه ازمبطلات روزه پرهیز کند و قصدش از این کار به طور کلّی قربةً الی الله باشد.)  انجام دهد؛ سپس باید روز دیگری را نیز روزه بگیرد و چون معلوم نیست روزه آن روز دیگر، قضاء است یا عقوبت، آن روز را نیز به نیّت قربت مطلقه روزه بگیرد.   توضیح المسائل جامع، ج1، ص 555، م 1991

 [2] توضیح المسائل جامع، ج1، ص 557 و 558 ، م 2001 و 2003 و 2004 –  العروة الوثقی، فصل فیما یجب الامساک عنه، م 51  –  منهاج الصالحین، ج 1، ص 301 و 302 ، م 1001 و 1002 و 1004