در نماز غفیله، بعد از "تفعل بی" دعا و حوایج ذکر میشه و دعای اخر نیزگفته میشه بعد در مفاتیح امده که با اخر دعا "قضیتها لی" باز باید دعا کرد و حوایج گفته بشه. حالا حوایج باید بعد از "تفعل بی" ذکر بشه یا بعد از "قضیتهالی"؟

نام مرجع تقلید:

آیت الله مکارم شیرازی

پاسخ:

با عرض سلام و ادب؛

از نمازهایى که به جا آوردن آن به امید ثواب پروردگار خوب است نماز غفیله است که بین نماز مغرب و عشا خوانده مى شود و وقت آن بعد از نماز مغرب است تا موقعى که سرخى طرف مغرب از بین برود، در رکعت اوّل بعد از حمد به جاى سوره این آیه را مى خواند:

«وَ ذَا النُّونِ اِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ اَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنادى فِى الظُّلُماتِ اَنْ لا اِلهَ الاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّى کُنْتُ مِنَ الظّالِمینَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذلِکَ نُنْجِى الْمُومِنینَ» [1] و در رکعت دوم بعد از حمد به جاى سوره این آیه را بخوانند: «وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیْبِ لا یَعْلَمُها الاَّ هُو وَ یَعْلَمُ ما فِى الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَه الاّ یَعْلَمُها وَ لا حَبَّه فِى ظُلُماتِ الاْرْضِ وَ لا رَطْب وَ لا یَابِس الاَّ فى کِتاب مُبین» و در قنوت آن بگویند: «اَللّهُمَّ اِنّى اَسْیَلُکَ بِمَفاتِحِ الْغَیْبِ الَّتى لا یَعْلَمُهَا الاَّ اَنْتَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد وَ اَنْ تَفْعَلْ بِى کَذا وَ کَذا» [2] و به جاى کلمه کذا و کذا حاجتهاى خود را بگویند و بعد بگویند: «اَللّهُمَّ اَنْتَ وَلِىُّ نِعْمَتِى وَ الْقادِرُ عَلى طَلِبَتى تَعْلَمُ حاجَتى فَاَسْیَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السّلامُ لَمّا قَضَیْتَها لِى».

پس در فرض سوال شما، بعد از "تفعل بی" حاجات گفته میشود نه بعد از "قضیتها لی"

شایان ذکر است؛ استحباب نماز غفیله ثابت نشده، و این استحباب ازباب تسامح در ادله سنن می باشد، لذا لازم است رجاءً و به امید ثواب خوانده شود و نباید قصد ورود کرد. [3]

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

[1] سوره شریفه انبیاء، آیه 87

[2] سوره شریفه انعام، آیه 59

[3] العروة الوثقی، ج1، ص420، فصل فى أعداد الفرائض ونوافلها، م 2  –  توضیح المسائل، ص 140، م 713