با سلام خدمت استاد جلیل القدر و گروه استفتائات سایت سراج

لعن خلیفه اول و ثانی و اعداء دین و اظهار عداوت و تبرّی از آنان با رعایت موارد تقیّه از فروع دین است. حال آیا فحش دادن به آنان ، آن هم فحش های رکیک و زشت مثل فحش هایی که منسوب به اعضاء بدن است ، فحش ناموس ، خواهر و مادر ... به آنان جایز است؟  [1]

 

نام مرجع تقلید:

لطفا همه مراجع، برای منبرم میخواهم 

 

پاسخ:

با عرض سلام و ادب؛

 

مقام معظم رهبری:

از کارهای اختلاف انگیز بپرهیزید و عفت کلام در هر حال مطلوب است. [2]

 

آیات عظام مکارم شیرازی [3] ، فاضل لنکرانی:

فحّاشی ، جایز نیست.

 

آیت الله بهجت:

لعن کردن دشمنان اهل بیت مانعی ندارد ولی فحش دادن و حرف رکیک زدن کار متّقیان نیست.

 

آیت الله صافی گلپایگانی:

این فحاشی ها برای خود فحش دهنده وهن و سبک است ، علاوه بر اینکه لعن و نفرین ، طلب بُعد و دوری اعداء دین علیهم لعائن الله از رحمت خداوند متعال است و این معنای مهمّی است که در فحش نیست. [4]

 

نکته ای مهم:

اصل لعن کردن از اعمال واجب و پرفضیلت دین است و احدی اصل لعن را ردّ نکرده است و بعضی از جاهلان که گمان میکنند اهل تقیه اصل لعن را ردّ می کنند، کاملا در اشتباه اند:

لذا متدینین شایسته است برنامه زندگی شان بر این باشد گه در خفا و پنهانی مداومت بر لعن داشته باشند.

به این استفتاء توجه نمایید:

سؤال:

حكم شرعى رفتن در مجالس نهم ربيع كه در آن مجالس به خاطر شادى شيعيان شروع به مزاح كردن و لطيفه گفتن مى  كنند ، چيست؟ مجلس تا چه حدّى بايد در شادى پيش برود؟

پاسخ آیت الله بهجت:

در حدّ مشروع و عدم احتمال وجود بيگانه ، اشكال ندارد. [5]

لذا فضیلت لعن برای خفاء می باشد. بله، لعن هایی که تقیه در آن نیست، مثل افرادی که در زیارت عاشورا به اسم آمده اند، علنی اشکال ندارد بلکه کار پسندیده ای است.

حال به چند روایت اشاره میکنیم:

نقل شده که علی‏ بن عاصم کوفی اعمی در داستانی دراز گوید: به امام هادی علیه السلام عرض کردم: من از یاری بدنی شما عاجزم و جز دوستی شما و بیزاری از دشمنانتان و لعن آنان در خلوت خود سرمایه ‏ای ندارم، سرورا! حال من چگونه است؟ فرمود: پدرم از جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به من خبر داد که فرموده ‏است: هر که از یاری ما خاندان عاجز باشد و دشمنان ما را در خلوت خود لعن کند خداوند صدای او را به همه فرشتگان می‏رساند. پس هرگاه یکی از شما دشمنان ما را لعنت فرستد فرشتگان آن را بالا می‏برند و هر کس را که آنان را لعن نکند لعنت می‏کنند. و چون صدایش به فرشتگان برسد برای او آمرزش می‏طلبند و بر او ثنا می‏فرستند و گویند: خداوندا، درود فرست بر روح بنده‏ ات که کوشش خود را در راه یاری اولیای تو به کار برد و اگر بیش از آن هم می‏توانست دریغ نمی‏داشت. از سوی خداوند ندا آید که: ای فرشتگان من، من دعای شما را درباره این بنده ‏ام اجابت کردم و ندای شما را شنیدم، و بر روح او به همراه ارواح نیکان درود فرستادم و او را در زمره نیکان برگزیده قرار دادم. [6]

روایت شده که حسین‏ بن ثَور و ابن‏ سلمه سرّاج گویند: از امام صادق علیه السلام شنیدیم که در تعقیب هر نماز واجبی چهار تن از مردان و چهار تن از زنان هر کدام را به نام لعنت می‏کرد، از جمله معاویه و زنان هند و امّ‏ الحَکَم خواهر معاویه را لعنت می‏فرستاد. [7]

نقل شده است که امیرالمومنین (علیه افضل صلاة المصلین) درحال طواف کعبه بودند که دیدند مردی پرده خانه کعبه را گرفته و بر محمد و آل محمد صلوات می فرستد. حضرت بر او سلام نمودند. دفعه دوم حضرت او را دیدند ولی سلام نکردند، آن مرد عرض کرد: یاأمیرالمومنین چرا این بار به من سلام ننمودی؟

حضرت فرمود: نخواستم تو را از ذکر لعن که این بار به آن مشغول بودی بازدارم چراکه لعن از سلام و جواب آن و صلوات برمحمد و آل محمد برتری دارد.

در روایت دیگری منقول است که مرد خیاطی دو پیراهن نزد امام صادق علیه السلام آورد و عرض کرد: من هنگام دوختن یکی از دو پیراهن صلوات بر محمد و آل محمد می فرستادم و هنگام دوختن دیگری لعن بر دشمنان محمد و آل محمد. شما کدامیک را اختیار می کنید؟

حضرت پیراهنی را که با ذکر لعن دوخته شده بود انتخاب نموده و فرمود: من این پیراهن را بیشتر دوست دارم. [8]

برای اطلاع از احکام عیدالزهرا و صحت و معنا و سندیت حدیث رفع القلم اینجا را کلیک نمایید.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

[1] به صلاحدید گروه استفتائات، مقداری در متن سوال تصرف گردید. و سوال کاملتر شد. لذا از سائل محترم عذر خواهیم.

[2] برای اطلاع از فتاوای مقام معظم رهبری درباب "لعن خلفای ثلاثه" اینجا را کلیک نمایید  

[3] برای اطلاع از فتاوای تفصیلی آیت الله مکارم شیرازی درباب عیدالزهراء و حدیث رفع القلم و لعن و سب به دشمنان اینجا را کلیک نمایید.

[4] نشریه پیام دین ، عنوان شوخی و مزاح، شماره 48، ج2، ص 16  –  استفتاء خصوصي كتبي از مراجع معظم تقليد

 [5] استفتائات آیت الله بهجت، ج 4، س 6415

[6] بحارالانوار، ج 50 ، ص 316

[7] وسائل‏ الشیعة، ج 6 ، ص 462

[8] مجمع النورین وملتقی البحرین ، ص ۲۰۸ –  اماره الولایه، ص 5   –  وفورالاثر، ص ۹۱  –  تعلیقه شفاءالصدور